هنگام سوار شدن به یک پروژه مسکونی صنعتی ، تجاری یا حتی با سطح بالا ، انتخاب مواد برای ماندگاری ، ایمنی و عملکرد اساسی است. در دنیای فلزات ، فولاد ضد زنگ اغلب یک مدعی برتر است ، اما مکالمه به سرعت به نمرات خاص باریک می شود. از جمله متداول ترین انواع 304 و 316 است. در حالی که از نظر بصری قابل تشخیص نیست ، درک تفاوت های ظریف در بحث 304VS316 برای انتخاب مواد صحیح بسیار مهم است ، به خصوص هنگام برخورد با یک جزء مهم مانند لوله استیل ضد زنگ. این دو آلیاژ کارگاههای خانواده استیل ضدزنگ هستند ، اما تغییرات ترکیبی ظریف آنها منجر به تفاوت معنی داری در عملکرد و کاربرد می شود.
درک ترکیب: چه چیزی 304 و 316 را از هم جدا می کند؟
تمایز اصلی بین 304 تا 316 فولاد ضد زنگ در آرایش شیمیایی آنها نهفته است. هر دو فولادهای ضد زنگ آستنیتی هستند ، به این معنی که آنها یک ساختار کریستالی مشترک را به اشتراک می گذارند و به دلیل قدرت و شکل گیری عالی خود شناخته شده اند. هر دو حاوی مقادیر زیادی کروم (حدود 18 ٪) و نیکل (حدود 8 ٪) هستند که مسئول مقاومت در برابر خوردگی امضای آلیاژ و درخشش هستند. با این حال ، عنصر تعیین کننده ای که تفاوت بین این دو را ایجاد می کند ، مولیبدن است. نوع 316 فولاد ضد زنگ حاوی تقریباً 2-3 ٪ مولیبدن ، عنصری است که در نوع 304 کاملاً غایب است. این علاوه بر این ، در حالی که به ظاهر کوچک است ، عامل اصلی است که مقاومت آلیاژ در برابر خوردگی را به ویژه از کلریدها و سایر مواد شیمیایی صنعتی سخت افزایش می دهد. این تمایز ترکیبی دلیل اساسی است که یک درجه نسبت به دیگری برای محیط های خاص انتخاب می شود.
مقاومت در برابر خوردگی: مزیت مولیبدن
مقاومت در برابر خوردگی مطمئناً مهمترین خاصیت فولاد ضد زنگ است. نوع 304 مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی در طیف گسترده ای از محیط ها ارائه می دهد. در برابر اکسیداسیون به خوبی ایستاده است و برای همه چیز مناسب است ، از سینک های آشپزخانه و تجهیزات پردازش مواد غذایی گرفته تا تزئینات معماری و مخازن ذخیره سازی شیمیایی برای مواد کمتر تهاجمی. با این حال ، نقطه ضعف آن حساسیت آن در هنگام قرار گرفتن در معرض محلول های حاوی کلریدها ، مانند آب دریا یا نمک های ضد آب ، در معرض خوردگی و خوردگی است. اینجاست که نوع 316 می درخشد. گنجاندن مولیبدن یک دفاع قوی در برابر خوردگی ناشی از کلرید فراهم می کند. این امر 316 انتخاب برتر برای برنامه های کاربردی در مناطق ساحلی یا در نزدیکی ، کشتی های دریایی و در کارخانه های پردازش شیمیایی که قرار گرفتن در معرض کلرید یک تهدید ثابت است ، می کند. مولیبدن به تثبیت لایه منفعل اکسید که از فولاد محافظت می کند ، کمک می کند و از حملات موضعی که می تواند منجر به خرابی زودرس شود ، جلوگیری می کند. این مهمترین جنبه ای است که تفاوت بین این مواد را برجسته می کند.
قدرت ، دوام و ملاحظات هزینه
از نظر خصوصیات مکانیکی مانند مقاومت کششی ، استحکام عملکرد و کشیدگی ، فولاد ضد زنگ 304 و 316 بسیار مشابه هستند. هر دو با دوام ، قوی هستند و می توانند به راحتی شکل بگیرند ، جوش داده شوند و ساختگی داشته باشند و آنها را برای طیف گسترده ای از فرآیندهای تولید همه کاره می کنند. به همین ترتیب ، روند انتخاب به ندرت به یک موضوع قدرت می رسد. مهمترین تجارت هزینه است. افزودن مولیبدن ، و اغلب درصد کمی از نیکل در 316 ، آن را به آلیاژ گران تر از 304 تبدیل می کند. اختلاف قیمت می تواند قابل توجه باشد ، به خصوص برای پروژه های در مقیاس بزرگ که به مقادیر قابل توجهی مواد نیاز دارند. بنابراین ، این تصمیم اغلب به یک مالی تبدیل می شود و سرمایه گذاری مقدماتی را در برابر هزینه بلند مدت نگهداری ، تعمیر و جایگزینی بالقوه متعادل می کند. برای محیط های غیر مصرفی ، 304 یک راه حل عالی و مقرون به صرفه ارائه می دهد. با این حال ، مشخص کردن 304 در برنامه ای که واقعاً به 316 نیاز دارد ، یک اقتصاد دروغین است که به ناچار منجر به خرابی های پرهزینه در خط خواهد شد.
انتخاب درجه مناسب: صنایع قابل اجرا و استفاده
کاربرد خاص و محیط عملیاتی تعیین کننده های نهایی هنگام انتخاب بین این دو درجه هستند. درک صنایع متداول برای هر یک می تواند راهنمایی های روشنی را ارائه دهد. نوع 304 از جنس استنلس استیل فراگیر است و اغلب به عنوان فولاد ضد زنگ '18/8 'گفته می شود. کاربردهای متداول آن عبارتند از: تجهیزات صنعت مواد غذایی و آشامیدنی ، لوازم آشپزخانه و وسایل آشپزخانه ، تخته های معماری و نرده ها ، ظروف شیمیایی غیر بحرانی و لوله استیل ضد زنگ با هدف عمومی برای حمل و نقل آب در محیط های غیر دولتی. ترکیب آن از عملکرد خوب و ارزش اقتصادی آن را به انتخاب پیش فرض برای طیف گسترده ای از مصارف تبدیل می کند. در مقابل ، نوع 316 برای شرایط خواستار تر مواد است. صنایع قابل اجرا برای 316 عبارتند از: سخت افزار و تجهیزات دریایی ، فرآوری شیمیایی و پتروشیمی ، تجهیزات تولید دارویی ، ایمپلنت های پزشکی و ابزارهای جراحی ، کارخانه های تصفیه فاضلاب و لوله های فولادی بدون کار با کارایی بالا که در استخراج نفت و گاز استفاده می شود. هر محیطی که قرار گرفتن در معرض نمک ، آب نمک یا مواد تمیز کننده تهاجمی باشد ، انتظار می رود حفاظت برتر ارائه شده توسط 316 فولاد ضد زنگ را ضمانت کند.
تصمیم گیری نهایی: 304 در مقابل 316
در پایان ، تصمیم 304VS316 در مورد اینکه کدام فولاد بهتر است ، نیست ، بلکه برای کار مورد نظر مناسب تر است. هسته اصلی تفاوت مولیبدن و مقاومت در برابر خوردگی کلرید افزایش یافته است که در آن به 316 ارائه می دهد. اگر پروژه شما در معرض آب نمکی قرار نگیرد ، نمک های یخ زده یا مواد شیمیایی خشن ، 304 فولاد ضد زنگ یک راه حل قابل اعتماد و اقتصادی را ارائه می دهد که سالها تحسین برانگیز خواهد بود. با این حال ، برای هر کاربردی که خوردگی کلرید یک خطر باشد - از نرده بالکن ساحلی به یک لوله پردازش شیمیایی پیشرفته - هزینه اضافی اضافی 316 فولاد ضد زنگ یک سرمایه گذاری عاقلانه در دوام و ایمنی است. انتخاب صحیح ، یکپارچگی ساختاری و ماندگاری محصول نهایی را تضمین می کند ، از عدم موفقیت زودرس و محافظت از سرمایه گذاری شما جلوگیری می کند.
